Wanneer is er sprake van vergunningplichtig beleggingsadvies?
Volgens de AFM is er sprake van beleggingsadvies als er aan alle volgende voorwaarden is voldaan:
- Er is sprake van een aanbeveling, dus niet alleen van het delen van informatie.
- Het moet gaan om een aanbeveling gericht op een transactie in een financieel instrument. Het adviseren van een risicoprofiel met een bijbehorende assetallocatie hoeft nog geen beleggingsadvies te zijn. De aanbieder moet ook invulling geven aan de aandelen, obligaties, etc. om als aanbeveling te worden gezien.
- De aanbeveling wordt gegeven op basis van de persoonlijke situatie en geschiktheid voor de individuele klant.
- De aanbeveling richt zich op de individuele klant. Een algemene tip is geen advies.
- De aanbeveling moet zich richten op een belegger. Een aanbeveling aan een bedrijf wordt daardoor bijvoorbeeld niet als beleggingsadvies gezien volgens de Wft.
Beleggingsadvies; wat is het niet?
Het is belangrijk om te realiseren wat geen advies is. Er zijn veel partijen of personen actief in de beleggingsmarkt die hun visie delen of die iets als “advies” labelen. Echter zijn deze “adviezen” niet gebaseerd op uw financiële situatie en hoeven ze niet afkomstig te zijn van een geregistreerd beleggingsadviseur. Denk hierbij aan een informatieve website met “Koopadviezen”, zoals IEX, Beleggersbelangen en de VEB. Ook bij brokers kunt u dergelijke koopadviezen vinden. Daarnaast zijn er in de media experts, beleggingsgoeroe’s of analisten te vinden die zich uitspreken over een bedrijf of aandeel.
Uiteraard kunt u uw beleggingskeuzes hierop baseren, zolang u zich realiseert dat de “adviezen” niet per definitie bij uw situatie en beleggingsportefeuille passen. Er is geen sprake van een aanbeveling die op u gericht is.
Bron: Finner
